Hij is niet dood

Op het bijbelzanguurtje op de afdeling zingen we altijd mooie psalmen, gezangen en Johannes-de-Heer-liederen. Lekker bekende melodieën, zodat vrijwel iedereen mee kan zingen. ‘Daar ruist langs de wolken’ is bijvoorbeeld zo’n heerlijke ‘gouwe ouwe’ die het altijd goed doet. Met een kopje koffie erbij wordt het helemaal gezellig!  In alle ontspannenheid kan er soms een mooi gesprekje ontstaan. Ook in onverwachte richting. Eén van de bewoners rolde haar krant op en keek om zich heen. Waar ze naar keek, ontging mij helemaal. Bewoners kijken wel vaker om zich heen.

Beng!!

Opeens liet ze haar opgerolde krant neerkomen op de tafel. Bewoners keken even geschrokken, maar zongen toch verder. Twee liederen later, toen we het lied ‘U zij de glorie’ hadden gezongen, zei ik: ‘Jezus is opgestaan uit de dood. Het graf is leeg, Hij leeft!’ Waarop de vrouw met de opgerolde krant zei: ‘Hij is dood!’ Ik had het gevoel dat ik toch niet anders kon reageren dan met: ‘Nee, Hij leeft’. De vrouw keek mij rustig aan en zei: ‘nee, hij is echt dood!’ Voor een Geestelijk verzorger toch wel een lastig parket. Altijd hebben we respect voor welke geloofsovertuiging dan ook. Wat moet je dan vervolgens weer zeggen? De vrouw zei opnieuw: ‘Nee, hij leeft niet, hij is echt dood. Kijk maar, daar ligt hij.’ Ze wees met haar krant naar een dode bromvlieg die ze lang in de gaten had gehouden en met een ferme klap definitief van zijn vliegkunsten had ontnomen. Inderdaad: hij was echt dood.
Ik gaf mij gewonnen.

Onze zorg- en hulpverleners - met uiteenlopende functies - schrijven wekelijks een persoonlijk blog over hun (werk)ervaring, grappige anekdotes of ander interessant leesvoer. Ook zal er regelmatig een gastblog geplaatst worden. Elke woensdag iets nieuws te lezen op ons blog!
Lees hier meer over onze bloggers.