Zorg verdient waardering
www.leliezorggroep.nl
Curadomi collega in RD
In de thuiszorg kun je een band opbouwen met clienten. Een interview met Annelies Koster die in IJsselmuiden in de thuiszorg bij Curadomi werkt.
Wie? Annelies Koster (47) uit Genemuiden.
Instelling? „Curadomi thuiszorg, onderdeel van de Lelie zorggroep.”
Functie? „Verzorgende individuele gezondheidszorg in het thuiszorgteam te IJsselmuiden. We werken sinds 2011 binnen Curadomi met kleine, zelfsturende teams, die snel op veranderingen kunnen inspelen. Mijn team telt tien collega’s, die samen zorg verlenen aan circa twintig mensen. Zelfsturing voorkomt dat er veel verschillende zorgverleners bij één cliënt over de vloer komen.”
Sinds? „Sinds 2008 bij Curadomi. Op mijn zeventiende ben ik in een verpleeghuis gaan werken en heb ik de opleiding voor ziekenverzorgende gedaan. Na twaalf jaar in het verpleeghuis had ik behoefte aan wat anders en kwam ik op de modevakschool terecht. Na mijn diplomering werkte ik als docent. De passie voor de zorg bleef echter bestaan. Toen onze twee kinderen naar de middelbare school gingen, heb ik bij Curadomi aangeklopt.”
Motivatie? „Het is mooi om bij een christelijke organisatie te werken. Ik geniet van het contact van mens tot mens en wil de wens van de cliënt graag centraal stellen. Het is een roeping om als het levenseinde nabijkomt een cliënt tot een hand en een voet te zijn, zowel in lichamelijk als in geestelijk opzicht. En ik lever graag een bijdrage om ervoor te zorgen dat mensen zo lang mogelijk thuis kunnen blijven.”
Mooie kanten van het werk? „In de thuiszorg ga je vrijwel altijd alleen op pad. De grote mate van zelfstandigheid en vrijheid trekt mij. Het werk wordt nooit routine. Ik moet steeds inspelen op veranderende situaties en achter elke voordeur stuit ik op een nieuw levensverhaal. Het is fijn om met alle betrokkenen, zoals mantelzorgers en artsen, om een cliënt heen te staan.
We verlenen veel zorg aan terminale cliënten. Als ik een nacht bij iemand waak, ontstaan er vaak gesprekken over het naderende levenseinde. Wanneer de cliënt dat wil, lees ik uit de Bijbel. Als iemand ergens mee zit, dan neem ik de tijd voor hem. Vanwege de voortdurende wisseling van patiënten zou ik er niet aan moeten denken om in een ziekenhuis te werken. Het contact blijft daardoor oppervlakkig. In de thuiszorg kun je daarentegen een goede band met cliënten en hun mantelzorgers opbouwen.”
Wat maakt het werk soms zwaar? „Mijn werk is soms lichamelijk en emotioneel zwaar doordat de complexiteit van de zorg toeneemt, maar ik ervaar dit niet als negatief. Wel vind ik het moeilijk als families met elkaar in de clinch liggen.”
Toekomst: „Over een aantal jaren zou ik graag in een hospice willen gaan werken.”
Bron: RD, zaterdag 15-3-2013
